Bedenim oraya nasıl alışır,
Huzurevlerine vermeyin bizi.
Yorgun bir kalbim var pille çalışır,
Huzurevlerine vermeyin bizi.
Artanından verin neyi yerseniz,
Gücenmem bunakta körde derseniz,
Göğsü merhametli biraz erseniz,
Huzurevlerine vermeyin bizi.
Kabul ediyorum aksak yürürüm,
Sakat ayağımı biraz sürürüm,
Güzel torunumu nasıl görürüm,
Huzurevlerine vermeyin bizi.
Yaşlılık ömrümün kışıymış meğer,
Pusludur gözlerim solmuştur ciğer,
Dünyaya bin defa gelsemde eğer,
Huzurevlerine vermeyin bizi.
Özledim köyümü kerpiçten evi,
Geldik yuttu bizi metropol devi,
Sürgün edecekler bizi bir nevi,
Huzurevlerine vermeyin bizi.
Okçulu diyor ki; bak çaptan düştün,
Nerede o eski cafcaflı rüştün,
Köpeğin hatırı bizlerden üstün,
Huzurevlerine vermeyin bizi.
Erol Devirgen (Şair Okçulu)
08.04.2025.
(6+5 : 11 li hece)
