Ses geçirmez kalın, büyük duvarlar,
Huzurevi derler buraya gardaÅŸ.
Yakınların seni baştan savarlar,
Huzurevi derler buraya gardaÅŸ.
Geleni geçeni camdan izlersin,
Gelir mi diyerek her gün gözlersin,
Gözünde tüterler torun özlersin,
Huzurevi derler buraya gardaÅŸ.
Oğlumun kızımın evleri vardır,
Anaya babaya gelince dardır,
Burada bulunmak bizlere ardır,
Huzurevi derler buraya gardaÅŸ.
Evlattan bizlere kalkık bir kaş var,
Ne bir bardak su var, ne bir kap aÅŸ var,
Gönüllerde bize koca bir taş var,
Huzurevi derler buraya gardaÅŸ.
Bedenler yorgundur, ruhumuz kırgın,
Ne yaptık da herkes bizlere dargın,
Bir ceza yedik ki; müebbet sürgün,
Huzurevi derler buraya gardaÅŸ.
Okçulu diyor ki; böyleymiş kader,
Köşeye atıldı anayla peder,
Azrail gel dedim inÅŸaallah he der,
Huzurevi derler buraya gardaÅŸ.
Erol Devirgen. 06.04.2025
